Wiosenna sesja rodzinna na Kaszubach

Często słyszę, że mam podejście do dzieci. Udaje mi się zatrzymać przy zdjęciach te, które są bardzo aktywne i wymagają ode mnie dużo kreatywności, ale też zyskać zaufanie tych, które nie lubią obcych. Nauczyli mnie tego moi synowie. Jeden z nich na widok aparatu buntuje się i żąda natychmiastowego usunięcia zdjęć, które zrobiłam ukradkiem. Drugi uśmiecha się jakby czekała go za moment wyjątkowo nieprzyjemna wizyta u dentysty i już za chwilę niesie go najlepiej poza zasięg mojego wzroku. Trzeci ma zawsze swoje zdanie i udział w sesji obwarowuje milionem roszczeń. A jednak udaje się zrobić te kilka zdjęć, na których mi zależy. I obiecuję Wam, że na Waszej rodzinnej sesji będzie tak samo.

Bywa, że po sesji wychodzicie niepewni czy udało się wykonać JAKIEKOLWIEK zdjęcie, bo dzieci nie chciały współpracować, rozbiegły się, odmówiły. Ale później… później zwykle dobieracie więcej zdjęć do wykupionych pakietów. Bo gdzieś w tym chaosie jest moja metoda na udane sesje. Często zwariowane, ale efektem są żywe zdjęcia.​​​​​​​​
​​​​​​​​
Bo dzieciom trzeba pozwolić być dziećmi i pochylić się nad nimi z uwagą. Wtedy zdjęcia wychodzą najpiękniejsze.